vrijdag 29 augustus 2014

Vic-le-Gardiole – Cadeaus


Het begint te regenen. Het is 7 uur. Ik ruim snel mijn spullen op om geen natte dingen in mijn auto te hoeven meenemen. En dan de tent …. het was gemakkelijk bij de demonstratie, maar niet in een dreigende regenbui….
Het is me niet gelukt. Morgen maar oefenen.

Ik heb een mooie route uitgezocht richting zuiden, maar de aanhoudende regen maakt de route minder mooi. Ik zie niet zoveel om mij heen. Ik stop in Mende voor een kop koffie en besluit mijn hele plan te wijzigen. Het blijft maar regenen … ik rijd door naar Montpellier, daar waar de zon schijnt, daar waar het warm is.

Ik zoek naar een prettige camping. Ik kom terecht bij een overvolle camping aan zee. Maar het is tijd voor een plek. Ik vraag of er nog een plekje voor mij is. En ja! Voor € 42,50. Nou dan kan ik beter in een hotel gaan zitten voor die prijs geef ik als antwoord. Ik rijd door. Ik krijg er een beetje genoeg van. Ik ben de hele dag al onderweg. Ik weet hoe het werkt bij mij. De knop om om in een andere mood te komen. Vertrouwen te hebben dat er ergens een mooi plekje is voor mij….. en ja hoor. Ik zit op een heerlijke rustige camping tussen de wijngaarden.

Ik doe wat boodschapjes in het dorpje even verderop. En wil daarna een lekkere douche nemen. Iets laat mij doorrijden naar de zee en het strand. Een verdrietig gevoel komt op …

Ik zit aan de rand van de zee. Een ander gevoel komt boven. Een gevoel dat beter bij mij past … blij, genietend van het nu …. de golven rollen nu naar het strand … het lijkt alsof ze applaudisseren, het lijkt alsof ze mijn gevoel toejuichen.

Twee vrouwen gaan een eindje verder op wat rotsen zitten. Frappant, van een afstand heb ik direct contact met een van hen. Een tijdje later komen ze naar mij toe en gaan naast mij zitten. Morgen gaan we samen wat ondernemen.

Wat een mooie dag!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten