Ik zit buiten. Het is
donker. De sterren twinkelen.
Ik ben mij bewust van de
enorme creatieve kracht van het universum.
Een kracht waar ik een
onderdeel van ben, zoals alles en iedereen die in dit universum is en leeft.
Ik ben de creatieve
expressie, manifestatie van die energie, zoals alles en iedereen.
Mijn diepe gevoel bij dit
alles is onbenoembaar….. ik vind de juiste woorden niet …. misschien zijn die
er ook wel niet in onze taal. Ik weet wel wat ik voel ….. ik voel een
onbeschrijfelijke potentie waar wij nog te weinig gebruik van maken, een
potentie die voor ons in het verschiet ligt. Als wij daadwerkelijk gaan inzien
wie wij zijn, wat onze potentie is dan kunnen we werkelijk de wereld om ons
heen transformeren in een fijne plek, een plek waar ruimte is voor iedereen,
een plek waar we elkaar waarderen en zien zoals we werkelijk zijn. Een plek
waar ieder zijn eigen broncode leeft en zijn eigen talenten gebruikt, in
harmonie met anderen.
Idealistisch?
Utopisch?
Nee.
Wij kunnen de wereld om
ons heen transformeren.
Wij hoeven ons alleen
maar bewust te worden van ons eigen potentieel.
Die bewustwording is …..
een engagement voor het leven
Dat is ….. werken …. een
innerlijk werk ….
Als wij de babbelbox, dat
innerlijk stemmetje dat ons vertelt dat wij het niet kunnen, of het niet goed
doen, of niet goed genoeg zijn of maar meer en meer nodig hebben of enzovoort ……. tot rust kunnen brengen en onze potentie,
onze broncode gaan zien …… dan zijn wij tot alles in staat …. en als we bij dit
alles vanuit liefde en toewijding werken, dan kunnen we de dingen ten goede
voor onszelf en onze omgeving transformeren.
Dit innerlijk werk is de
moeite waard – ik spreek uit ervaring – !!