Vic-la-Gardiole – Nog een cadeau

Ik rijd naar een plaatselijke markt. Franse markten zijn zoveel leuker dan Nederlandse, vind ik. Op een Franse markt kijk ik mijn ogen uit wat de marktlui verkopen. De Fransen eten alles van een beest; poten, kop, ingewanden en alles wat er tussen zit. Alles netjes uitgestald in hun krampjes. Ook de presentatie van vissen en schepdieren zijn een feest voor mijn ogen.

Ik ben te laat voor de markt. Op een terrasje drink ik een kop koffie. Een vriendin belt mij. Zij heeft vanochtend een Schotse ontmoet in Nederland. Deze vrouw woont in Montpellier …. al jaren. Ik ga contact met haar leggen.

De ontmoetingen van afgelopen dagen en de Schotse vrouw die ik binnenkort ga ontmoeten bevestigen mij dat ik op de goede weg ben.

Ik heb veel achter me gelaten ook mijn zekerheden, maar ….. en dat is mijn ervaring …. ik heb de stap gezet, ik heb mijn hart gevolgd en geopend….. en dan ……komen prachtige, bijzondere cadeaus op mijn pad.

En dat geld voor iedereen!

Later op de dag lig ik weer in de zee. Dit keer de mediterraanse zee. Ik trek mijn baantjes. Ik geniet van het koele water om me heen. Ik ben blij.